“Paint as you like and die happy”

“Paint as you like and die happy”

Deze uitspraak van Henry Miller is mij op het lijf geschreven. Veel van mijn kennis en vaardigheden heb ik opgestoken op de Vrije Academie in Den Haag, de Rietveld in Amsterdam, De Werkplaats Molenpad van Michiel Dhont te Amsterdam. De zoektocht ging van binnen (de scheppingsdrang) naar buiten: “Ik weet niks, anderen weten het beter, leer het mij!” En weer naar binnen: “Waarom heb ik me zo door andere opvattingen laten meeslepen? Was ik maar nooit zo buiten mezelf getreden.”

Vrijwel de enige die het waard was en is om naar te luisteren was daarom Miller: “Paint as you like and die happy”. Een andere kunstenaar die mij inzicht heeft gegeven in de noodzaak van de-conditionering om je eigen weg te kunnen vinden was Baselitz. Door dingen op de kop te zetten verliest de figuratie zijn vertrouwde betekenis en kun je vrijer omgaan met vorm en kleur. En daar gaat het toch om bij schilderen.

De zoektocht begon met naschilderen van scenes in de natuur om via talloze omzwervingen vele jaren later weer terug te komen bij de natuur. Alleen nu niet meer natuurgetrouw. Wat je ziet heeft duidelijk met natuur te maken. Maar nergens zul je het zo tegenkomen. Nergens in de natuur kun je een foto maken en zeggen: “Kijk, net die tekening van haar”. Ik werk niet doelbewust. Ik onderga zelf een schilderkunstig proces, terwijl ik tegelijkertijd een zeer alerte toeschouwer/waarnemer blijf van wat er gebeurt/wat ik aan het doen ben.

Aan het eind van zo’n proces, als het duidelijk is dat er niets meer aan toe te voegen valt, zonder de boel kapot te maken, is er niemand meer verbaasd en verrast over het resultaat dan ikzelf. Iets daarvan wil ik graag delen met jou, de bezoeker van mijn website. Ik hoop, dat het jou ook een beetje “happy” maakt. En wie weet, zet het bij jou ook wat dingen op zijn kop.